Κοιμάμαι κάθε μέρα, υπό τους ήχους της αποχαύνωσης, στην TV και στο ραδιόφωνο μου ακούω μόνο σκυλοσουξεδάκια και χλιμίτζουρες με ερωτικά απωθημένα από την γκόμενα που τους σούταρε εν μία νυκτί για να πάει στον επόμενο.
Κοιμάμαι και δεν νιώθω τίποτα, έχω κλειστεί πίσω από ένα τείχος από ανούσιες παπαρίες! Τις αξίες μου τις έχουν αντικαταστήσει οι celebrities που τόσο θέλω να τους μοιάσω!
Τα πάντα επιτρέπονται, ουσία μηδέν, εύκολα όλα, οι ταινίες που βλέπω, η μουσική που ακούω, τα περιοδικά που διαβάζω…
Μη τυχόν και ασχοληθώ με κάτι σοβαρό, θα με ξυπνήσει και δεν θέλουμε να μας βρει τέτοιο κακό! Φωνάζουν όλοι, γι’ αυτό δυναμώνω τον ήχο της βλακείας και όλα είναι OK…
Ταυτίζομαι με τα υπόλοιπα ζώα που πάνε κάθε σαββατόβραδο για σφαγή στα γνωστά in στέκια του μαντριού.
Ησυχία, η πόλη κοιμάται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου