Προχωράνε όλα, προχωράει και η τεχνολογία, πράγμα καλό, πάντα καλό, μέχρι που θα το χρησιμοποιήσει κάποιος με λάθος τρόπο και για λάθος σκοπό. Ακούμε «καθαρότερη» μουσική τα τελευταία χρόνια λόγο της ψηφιακής μουσικής τεχνολογίας, εμένα όμως δεν μου αρέσει καθόλου!
Έχετε πάει σε συναυλία σε μικρό χώρο και νιώσατε το στομάχι σας να φέρεται περίεργα ή έχετε παίξει, βρεθεί, σε πρόβα συγκροτήματος; Συχνότητες και ηχητικά κύματα να σας περιβάλλουν, αχαλίνωτος ήχος, αγενής όπως τον περιγράφει εύστοχα ο Jimmy Page! Ηλεκτρισμός!!!
Γι’ αυτό δε με τρελαίνει το καλογιαλισμένο… Δε το νιώθεις στη μούρη σου, στο στομάχι σου και στα σωθικά σου. Είμαι υπέρ της σωστής μουσικής παραγωγής και γουστάρω όλα να είναι καλοζυγισμένα σε μία μίξη, αλλά μέχρι εκεί. Δεν μπορείς να στερείς τη «βρωμιά» και τη ζωντάνια από τον ακροατή. Είναι εγωιστικό, άσε που πολλές φορές ακούγεται ψεύτικο σε σημείο που πράγματα που γίνονται στο studio δεν μπορούν να αποδοθούν ζωντανά.
Εκεί είναι η μαγκιά αν θες τη γνώμη μου, να αποτυπώσεις ότι συμβαίνει όταν παίζει ένα γκρουπ τη μουσική. Υπάρχει τρόπος να περάσει αυτό στην ηχογράφηση, αρκεί ο στόχος να είναι αυτός και όχι η δημιουργία του ψευτοπεντακάθαρου, γιατί τίποτα δεν είναι καθαρό, μας περιβάλλουν ήχοι, συχνότητες και αρμονικές όλη μέρα, αυτό είναι η αλήθεια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου