Πρόσφατα άρχισα να παρατηρώ κάτι, ο κόσμος έχει σταματήσει να ακούει μουσική. Τι λες ρε βλάκα θα μου πεις; Εδώ μας τρώνε τα συκώτια με τη Eurovision και τα Mad Awards!
Δεν άκουσες τι λέω… Το κάνω πιο λιανά για να δεις που το πάω…
Τόσα χρόνια η μουσική εξυπηρετεί δύο παρακλάδια της ανθρώπινης κοινωνίας, το ψυχαγωγικό και το λεγόμενο χαλί, με την έννοια ότι η μουσική είναι μια γενικότερη ηχητική υπόκρουση και πολλές φορές απόκριση στιγμών της ζωής. Πολύ deep ε; :P
Τα «σπας» στη συναυλία, στο μαγαζί, στο αυτοκίνητο, κάνεις διάφορα ακούγοντας μουσική. Σε κοιμίζουν στο ασανσέρ και στο supermarket, σκαλώνεις με το τραγούδι της διαφήμισης, θυμάσαι φίλους και στιγμές, διακοπές, αλητείες.
Άρα τι εννοώ ο κόσμος δεν ακούει μουσική;
Πότε άραξες τελευταία φορά για να ακούσεις την αγαπημένη σου μουσική με κάνα ποτό και όχι να κάνεις κάτι άλλο και να παίζει και μουσική απλά στο ραδιόφωνο;
Ααααα αυτό εννοείς ε;
Ναι, ακριβώς! Πότε;
Χμμμ…
Εγώ μεταξύ τρεξίματος, ανούσιου άγχους και σκοτούρας έπιασα τον εαυτό μου να έχει μήνες να το κάνει; Έτσι όπως παλιά χωρίς παρέα, μόνος με τα ηχεία μου να Ακούω τη μουσική και να μου λέει διάφορα ο καλλιτέχνης.
Συζητώ και κάνοντας αυτή την ερώτηση, όλο και περισσότεροι μου απαντάν ότι δεν το κάνουν πλέον ή έχουν να το κάνουν πολύ καιρό.
Τι να φταίει άραγε; Επιπλέον υποχρεώσεις, το μέσο πλέον είναι σίγουρα πιο απρόσωπο από το παλιό καλό βινύλιο που είχες και την εξωφυλλάρα σου να θαυμάσεις ακούγοντας τα κομμάτια του δισκου. Τι να κλάσει εξωφυλλάκι του CD ή το jpg ; Επίσης η ταχύτητα και η ποσότητα έχουν αλλάξει, δεν προλαβαίνεις να ακούσεις κάτι και αμέσως σου πασάρουν κάτι άλλο πριν καν προλάβεις να επεξεργαστείς αυτό που πριν λίγο άκουσες.
Γρήγορες εποχές…
Μπαμπά μη τρέχεις, έχω να ακούσω το δισκάκι μου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου