Μια ζωή αναρωτιέμαι γιατί κάποιοι συνεχίζουν αυτό που μου φαίνεται σαν κακόγουστο αστείο, το να βάζεις το όνομα σου σαν κάποιος «αστέρας» μπροστά και μετά να ακολουθεί η μπάντα σου με το δικό της όνομα…
What the fuck???
Δηλαδή δεν μπορεί κάποιος να χωρέσει τον εγωισμό του σε ένα όνομα μαζί με τους υπόλοιπους και θέλει να ξεχωρίζει όχι μέσα από τη μουσική του αλλά και στο όνομα;
Ποτέ δεν μπόρεσα να το καταλάβω, γνωρίζοντας δε ότι ειδικά στο rock’ n’ roll οι εγωισμοί είναι τόσο μεγάλοι όσο οι ελέφαντες!!! Κι’ όμως, βλέπεις μια μπάντα με ένα όνομα, ασχέτως αν ο τραγουδιστής ή ο κιθαρίστας έχουν και 5 άτομα να σπρώχνουν τον εγωισμό τους σε ένα καροτσάκι :P
Μπορεί βέβαια να είναι κάτι που έχει μείνει από το παρελθόν που όταν ο αστέρας αποφάσιζε να μαζέψει μουσικούς, έβαζε το όνομα του πρώτο και μετά ακολουθούσε το όνομα της μπάντας. Συνηθισμένο, αν ζεις στο 50 ή στο 60, κάτι όπως τα εξώφυλλα με τη μούρη του τραγουδιστή να μοστράρει, so 80s…
Δεν ξέρω αλλά έβλεπα πάντα τη μουσική σαν κάτι παρεΐστικο και όχι σαν μία μοναχική διαδρομή, μαζεύεσαι με τους φίλους σου και τα χώνεις, απλά για να το κάνεις και όχι για να εξυπηρετήσεις κάποιο ανώτερο εγωιστικό σκοπό. Ποιος ξέρει μπορεί να κάνω λάθος αλλά έτσι έμαθα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου