Συγνώμη εαυτέ μου δεν κάνεις…

Μια ζωή ακούς να είσαι ο εαυτός σου και να είσαι ο εαυτός σου, τι γίνεται όμως όταν ο εαυτός σου δεν κάνει; Γιατί μια ζωή παρατηρώ τον κάθε παπάρα να προσπαθεί να σε κάνει κάτι άλλο εκτός από αυτό που είσαι…

Από τους γονείς σου, τη γυναίκα σου μέχρι και το αφεντικό σου, όλοι τελικά σε πολλές περιπτώσεις δεν θέλουν τον εαυτό σου, θέλουν τον άλλο, αυτόν που φαντάζονται όταν σε βλέπουν ή αυτόν που βολεύει ανά τη περίσταση!

Δεν περίμενα να είναι διαφορετικά και στο μαγευτικό κόσμο της μουσικής. «Ο κόσμος θέλει αυτό», θα σου πουν συχνά οι τυχάρπαστοι «ειδικοί» της μουσικής.
«Ο δίσκος του τάδε πάτωσε διότι ο κόσμος περίμενε κάτι άλλο».
ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ!!!

Δε γαμιέστε λέω εγώ, μια ζωή ο καθένας έχει κάτι να πει για αυτό που περίμενε από κάποιον αλλά τελικά δεν ήταν όπως το περίμενε και δεν του αρέσει. Τι να κάνουμε ρε φίλε; Γι’ αυτό υπάρχουν χιλιάδες καλλιτέχνες για να βρεις αυτό που περιμένεις, γιατί θα χαλάσει η σούπα αν σου έρθει κάτι το οποίο είναι εντελώς αναπάντεχο!

Μη τυχόν και ακούσουμε κάτι διαφορετικό, κάτι αναπάντεχο, θα πάθουμε ζημιά. Ανεπίτρεπτη η πρωτοτυπία και η ελεύθερη έκφραση του καθενός, πρέπει όλοι να μπούμε στο καλούπι κάποιου, να ταυτιστούμε με την εικόνα που δημιουργεί ο καθένας για εμάς στο κεφάλι του και όχι με το πραγματικό Εγώ μας.

Ζητώ συγνώμη απ’ όλους που δεν μπορώ να ταυτιστώ με ότι ζητήσατε, πάω τώρα να παίξω την κιθάρα μου ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή αυτό που είμαι θα αρκεί για τα «χρυσά» αυτάκια σας.

Out…