Όλα πιο δυνατά, όχι σαν μουσική απλά σαν ένταση. Όλα πιο γρήγορα όχι σαν τέμπο αλλά σαν σύνθεση και φυσικά πολλή «αγάπη» και σπέρμα σε όλα τα τραγούδια αλλά ψυχή πουθενά!
Παίζει να είναι η κατάρα της ευκολίας γιατί άλλωστε όλα τα εύκολα τα έχουμε για πλάκα, πόσες φορές δεν λέμε «έλα μωρέ 5 λεπτά δουλειά»; Έτσι έγινε και το τραγουδάκι 5 λεπτά δουλειά και αν ο τραγουδιστής δεν μπορεί ή γαυγίζει σαν σκύλος, «σιγά μωρέ Autotune, 5 λεπτά δουλειά». Μάλιστα το πιο τραγικό όλων είναι ότι μέχρι και οι άσχετοι ακροατές τα ξέρουν αυτά ( αλλά συνεχίζουν να τα ακούν ), «έλα μωρέ τη βάζουν στο στούντιο και της φτιάχνουν τη φωνή, τα ξέρω αυτά τα έχω δει στην TV» θα ακούσεις ένα μπάρμπα να λέει…
Φυσικά μεγάλος χαμένος όλων είναι η μουσική η ίδια και ο ακροατής, γιατί χάνεται η μαγική σύνδεση με τη ψυχή του μουσικού, που την άφησε σπίτι για να μπορεί να τελειώνει σε 5 λεπτά. Δεν κόπιασε, δεν μάτωσε άρα για πιο λόγο να βγάλει τη ψυχή του στο κομμάτι ρε φίλε;
Ευτυχώς ακόμα δεν έχουμε φτάσει στο 100% της τεμπελιάς και υπάρχουν πάρα πολλοί που το κάνουν με ψυχή και το αποτέλεσμα είναι εμφανές, ας ελπίσουμε αυτή η προχειρότητα να πεθάνει όπως τα boy bands και το ελληνικό gangsta rap…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου